Czego się dowiesz?
1. Jakie nowe nadzieje niosą badania naukowców z NTU i NNI dla pacjentów z glejakiem mózgu?
2. Jakie enzymy są zaangażowane w oporność na leczenie glejaka mózgu?
3. Jakie leki zostały wykorzystane w badaniach do zwalczania oporności na temozolomid?
4. Kto jest głównym autorem badań naukowych z Lee Kong Chian School of Medicine?
5. Jakie instytucje współpracują nad opracowaniem skuteczniejszej terapii dla pacjentów z glejakiem mózgu?
Odporność na chemioterapię
Obecnie, do leczenia glejaków stosowany jest lek chemioterapeutyczny o nazwie temozolomid (TMZ). TMZ uszkadza DNA komórek rakowych, uniemożliwiając im dzielenie się. Niestety, glejak prawie zawsze powraca, ponieważ rak w końcu staje się odporny na TMZ.
Mechanizm oporności na leczenie
Aby zrozumieć mechanizm oporności na leczenie i znaleźć potencjalne cele leków dla opornych glejaków, naukowcy porównali aktywność kinaz białkowych - enzymów zaangażowanych w szlaki sygnałowe komórek związane z wzrostem i rozprzestrzenianiem się raka - w komórkach glejaków mezenchymalnych (ME) i proneuralnych (PN) pochodzących od pacjentów.
Podwójne uderzenie przeciwko guzom mózgu
Wyniki badań pokazały, że blokowanie szlaku sygnałowego p38MAPK i MEK/ERK, jednocześnie przywraca skuteczność TMZ wobec glejaka mezenchymalnego (ME). Inhibitory p38MAPK i MEK/ERK, ralimetinib i binimetinib, odpowiednio, przywróciły skuteczność TMZ przeciwko ME. Inhibowanie p38MAPK zmniejszyło także ekspresję różnych białek transporterów leków i poprawiło retencję TMZ w komórkach.
Badania te pokazują, że terapie ukierunkowane na jednoczesne blokowanie różnych szlaków sygnałowych mogą być obiecującym podejściem w leczeniu opornych glejaków. Odkrycia te otwierają nowe możliwości dla leczenia glejaka, a badacze planują kontynuować badania w celu doprowadzenia terapii do kliniki.
Źródło: Medicalxpress