Spis treści:
- Badania z Sun Yat-sen University ujawniają skalę problemu
- Skutki pandemii i trybu życia dzieci
- Różnice geograficzne i demograficzne
- Jak zapobiegać krótkowzroczności?
Badania z Sun Yat-sen University ujawniają skalę problemu
Naukowcy z Uniwersytetu Sun Yat-sen przeanalizowali 276 badań obejmujących ponad 5 milionów dzieci z 50 krajów. **Wyniki pokazują, że liczba dzieci i nastolatków cierpiących na krótkowzroczność ma przekroczyć 740 milionów do 2050 roku**. Najwyższe wskaźniki występują w Azji Wschodniej – w Japonii dotyczy to aż 86% dzieci, a w Korei Południowej 74%. Dla porównania, w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych odsetek ten wynosi około 15%.
Skutki pandemii i trybu życia dzieci
Pandemia COVID-19 przyczyniła się do znacznego pogorszenia zdrowia wzroku u dzieci. **Dłuższy czas spędzany w domu oraz częstsze korzystanie z urządzeń elektronicznych, takich jak komputery i telewizory, negatywnie wpłynęły na wzrok dzieci**. W wyniku mniejszej ilości czasu spędzanego na świeżym powietrzu, dzieci są bardziej narażone na rozwój krótkowzroczności.
Różnice geograficzne i demograficzne
Badania wykazują, że dziewczęta są bardziej narażone na rozwój krótkowzroczności niż chłopcy. **Różnice te wynikają z mniejszej ilości czasu spędzanego na zajęciach na świeżym powietrzu, zarówno w szkole, jak i w domu**. W krajach takich jak Uganda i Paragwaj, gdzie dzieci spędzają więcej czasu na zewnątrz, wskaźnik krótkowzroczności jest o wiele niższy – wynosi zaledwie 1%.
Jak zapobiegać krótkowzroczności?
Krótkowzroczność nie może być wyleczona, ale można spowolnić jej rozwój. **Najczęstszym rozwiązaniem są okulary i soczewki kontaktowe**. Istnieją również specjalne soczewki, które mogą spowolnić rozwój tej wady wzroku u dzieci, chociaż są kosztowne. Eksperci zalecają, aby dzieci spędzały przynajmniej dwie godziny dziennie na świeżym powietrzu, szczególnie w wieku od 7 do 9 lat.