Spis treści:
- Zimowe doświadczenia w Norwegii
- Hipoteza dotycząca szerokości geograficznej
- Jak radzić sobie z zimą
- Przykłady pozytywnych zimowych tradycji
Zimowe doświadczenia w Norwegii
Kari Leibowitz przeprowadziła się z Atlanty do Tromsø w Norwegii jako stypendystka programu Fulbrighta. Miasto to jest znane z polarnej nocy, która trwa prawie dwa miesiące. Na początku badaczka zakładała, że ludzie żyjący w takich warunkach cierpią na wysoki poziom sezonowej depresji. Ku jej zaskoczeniu odkryła, że wskaźnik zaburzeń nastroju związanych z zimą jest tam relatywnie niski.
Leibowitz współpracowała z Joarem Vittersø, ekspertem w dziedzinie szczęścia, by lepiej zrozumieć, dlaczego mieszkańcy Tromsø dobrze radzą sobie z długą zimą. Badania wykazały, że podejście ludzi do zimy wpływa na to, jak ją przeżywają.
Hipoteza dotycząca szerokości geograficznej
Wcześniejsze teorie zakładały, że im dalej na północ lub południe od równika, tym wyższy odsetek osób cierpiących na sezonowe zaburzenia afektywne (SAD). Psycholodzy sądzili, że im ciemniejsze i dłuższe zimy, tym więcej przypadków depresji, jednak badania Kari Leibowitz podważyły tę tezę.
Odkryła ona, że mieszkańcy północnych regionów, w tym Svalbardu, gdzie zimy są wyjątkowo surowe, mają pozytywne nastawienie do tej pory roku. To podejście pomaga im unikać depresji zimowej, a ich postrzeganie zimy jest bardziej pozytywne niż mieszkańców innych części świata.
Jak radzić sobie z zimą?
Badaczka podkreśla, że zmiana nastawienia jest kluczowa dla poprawy samopoczucia w czasie zimy. Wskazuje na to, jak ważne jest dostrzeganie pozytywnych aspektów tej pory roku, zamiast skupiać się na jej ograniczeniach. Zamiast narzekać na brak energii, można traktować zimę jako czas na odpoczynek i regenerację.
Kari Leibowitz podkreśla, że kluczem jest akceptacja zimy taką, jaka jest, bez życzenia sobie, by była inna. Sugeruje również, że aktywności takie jak pływanie w zimnej wodzie, wizyta w saunie, a także spacery na świeżym powietrzu mogą pomóc w lepszym przeżywaniu tego czasu.
Przykłady pozytywnych zimowych tradycji
Leibowitz zwraca uwagę, że każda kultura ma swoje tradycje związane z zimą. Wskazuje na przykłady z Wielkiej Brytanii, gdzie puby z kominkiem i grzanym winem stają się zimą wyjątkowo przytulnymi miejscami. Dodaje, że znalezienie drobnych radości, takich jak ciepłe jedzenie czy kreatywne zajęcia, może sprawić, że zimowe dni staną się przyjemniejsze.
Przypisy:
Program Fulbrighta to prestiżowy program wymiany międzynarodowej, który oferuje stypendia naukowcom, studentom, nauczycielom oraz profesjonalistom, umożliwiając im studiowanie, prowadzenie badań i nauczanie za granicą. Program został założony w 1946 roku przez amerykańskiego senatora J. Williama Fulbrighta i jest finansowany przez rząd Stanów Zjednoczonych, w partnerstwie z rządami innych krajów. Celem programu jest promowanie międzynarodowego porozumienia, wymiany kulturowej oraz współpracy naukowej między krajami.
Sezonowe zaburzenie afektywne (SAD - Seasonal Affective Disorder), czyli sezonowe zaburzenia afektywne, to rodzaj depresji, który występuje cyklicznie, najczęściej w okresie jesienno-zimowym, kiedy dni stają się krótsze, a dostęp do światła słonecznego jest ograniczony. Objawy SAD obejmują obniżony nastrój, brak energii, zmęczenie, trudności z koncentracją, nadmierną senność oraz wzmożony apetyt. Schorzenie to dotyczy głównie ludzi żyjących w regionach o długich, ciemnych zimach, a jego leczenie często obejmuje terapię światłem, zmiany stylu życia i w niektórych przypadkach farmakoterapię.
Źródło: TheGuardian
