- Jakie są trzy rodzaje narcyzmu według badania dr Ulricha Ortha?
- Jakie są wyniki analizy danych z 51 badań longitudinalnych dotyczących narcyzmu?
- W jakich krajach przeprowadzono większość badań dotyczących narcyzmu?
- Czy poziom narcyzmu u jednostek zmienia się relatywnie do ich rówieśników w miarę upływu czasu?
- Jakie teorie mogą wyjaśniać, dlaczego narcyzm zmniejsza się z wiekiem?
Ulrich Orth i badania longitudinalne
Dr. Ulrich Orth z Uniwersytetu w Bernie w Szwajcarii, wraz ze swoim zespołem, przeanalizował dane z 51 badań longitudinalnych, które śledziły poziom narcyzmu uczestników na przestrzeni czasu. W badaniach wzięło udział łącznie 37 247 osób (52% kobiet i 48% mężczyzn) w wieku od 8 do 77 lat. Większość badań przeprowadzono w USA, Kanadzie i Europie Zachodniej, a pojedyncze badania odbyły się w Chinach i Nowej Zelandii.
Trzy typy narcyzmu: agentic, antagonistic i neurotic
Naukowcy sklasyfikowali narcyzm na trzy rodzaje: agentic (1), antagonistic (2) i neurotic (3). Narcyzm agentic obejmuje poczucie wielkości i silną potrzebę podziwu. Narcyzm antagonistic charakteryzuje się arogancją, poczuciem uprzywilejowania, brakiem empatii i zimnością. Narcyzm neurotic wiąże się z zaburzeniami emocjonalnymi i nadwrażliwością. Wyniki badania pokazały, że wszystkie trzy rodzaje narcyzmu zmniejszają się z wiekiem, przy czym narcyzm agentic wykazuje niewielki spadek, a narcyzm antagonistic i neurotic średni spadek.
Stabilność narcyzmu na przestrzeni życia
Jednakże, badanie wykazało również, że relatywny poziom narcyzmu w porównaniu do rówieśników nie zmienia się znacznie z upływem czasu. Oznacza to, że osoby, które były bardziej narcystyczne niż przeciętnie jako dzieci, pozostają takie również jako dorośli.
„To było prawdą nawet w bardzo długich okresach, co sugeruje, że narcyzm jest stabilną cechą osobowości.” - dr. Ulrich Orth
Dr. Orth podkreśla, że zrozumienie, dlaczego narcyzm maleje z wiekiem, wymaga dalszych badań. Jedna z teorii sugeruje, że role społeczne, które przyjmujemy w dorosłym życiu, takie jak partner, rodzic czy pracownik, prowadzą do rozwoju bardziej dojrzałych cech osobowości, w tym niższego poziomu narcyzmu. Przyszłe badania powinny obejmować szerszy zakres krajów i kultur, aby lepiej zrozumieć globalne wzorce narcyzmu.
Przypisy:
(1) Narcyzm agencjalny odnosi się do postawy charakteryzującej się silną potrzebą osiągania sukcesów, poczuciem własnej wielkości oraz dążeniem do bycia podziwianym i uznawanym przez innych. Osoby z tym typem narcyzmu często koncentrują się na własnych ambicjach i osiągnięciach, poszukując potwierdzenia swojej wartości.
(2) Narcyzm antagonistyczny charakteryzuje się wyraźnymi tendencjami do arogancji, poczucia uprzywilejowania oraz braku empatii. Osoby wykazujące ten typ narcyzmu często zachowują się w sposób rywalizujący, manipulujący i wykorzystujący innych do własnych celów. Demonstrują brak wrażliwości na potrzeby i uczucia innych osób.
(3) Narcyzm neurotyczny wiąże się z emocjonalną niestabilnością oraz nadwrażliwością na krytykę i negatywne oceny ze strony innych. Osoby z tym typem narcyzmu doświadczają znacznych trudności w regulacji swoich emocji, co objawia się często zmieniającymi się nastrojami, lękiem oraz przesadną reakcją na zwykłe stresory życiowe.
Źródło: Dailymail, MedicalXpress
