Niedosłuch odbiorczy – co to jest?
Niedosłuch typu odbiorczego to rodzaj zaburzenia, które dotyczy ucha wewnętrznego, a dokładniej ślimaka (mówimy wówczas o głuchocie czuciowej) lub nerwu słuchowego (jest to głuchota neuropochodna). Są to struktury odpowiedzialne za odbieranie dźwięków napływających z otoczenia i przekazywanie ich do wyższych ośrodków mózgowych.
Najczęściej mamy do czynienia z niedosłuchem czuciowym w postaci presbyacusis, czyli głuchoty starczej. Dysfunkcja ta związana jest z zanikiem komórek słuchowych, co stanowi wynik naturalnych procesów starzenia się organizmu. Szacuje się, że problem ten dotyczy około 30% osób w wieku 65. lat i nawet połowy seniorów po 75. roku życia. Jest to zwykle obustronny niedosłuch odbiorczy, co oznacza, że dotyczy obydwojga uszu.
Niedosłuch odbiorczy – przyczyny
Poza fizjologicznymi zmianami zachodzącymi w obrębie ucha wraz z wiekiem, do przyczyn niedosłuchu odbiorczego zalicza się m.in.:
- ekspozycję na hałas – zwłaszcza przewlekłą, związaną np. w wykonywanym zawodem, ale także głośnym słuchaniem muzyki przez słuchawki,
- uraz akustyczny lub ciśnieniowy,
- zapalenie ucha wewnętrznego,
- stosowanie leków o działaniu ototoksycznym, czyli uszkadzającym wrażliwe struktury budujące ucho (są to np. cisplatyna, wankomycyna, aminoglikozydy),
- powikłania po przebytej infekcji wirusowej (np. grypie, różyczce, śwince),
- zaburzenia mikrokrążenia w uchu wewnętrznym,
- udar mózgu,
- uraz głowy (np. złamanie kości skroniowej),
- chorobę Meniere’a.
Niedosłuch odbiorczy u dziecka może być wynikiem wrodzonych wad ślimaka lub wystąpienia u ciężarnej jednej z wymienionych infekcji wirusowych.
Objawy niedosłuchu typu odbiorczego
Dla osób zmagających się z niedosłuchem odbiorczym typowe jest utrudnione słyszenie tonów o wysokich częstotliwościach. Dlatego właśnie pacjent lepiej rozumie mowę męską niż kobiecą lub dziecięcą i z większym prawdopodobieństwem usłyszy pukanie do drzwi zamiast odgłosu dzwonka.
Charakterystyczne jest pogorszenie rozumienia mowy w otoczeniu zanieczyszczonym hałasem, np. w restauracji. Problem stanowi także prowadzenie rozmowy z kilkoma osobami. Objawom tym bardzo często towarzyszą uciążliwe szumy uszne oraz nieprzyjemne wrażenie pełności i rozpierania w uchu.
Wystąpienie oznak niedosłuchu wymaga konsultacji z laryngologiem lub doświadczonym protetykiem słuchu. Konieczne jest wykonanie stosownych badań audiologicznych. W wielu przypadkach w rozpoznaniu niedosłuchu odbiorczego audiogram, czyli wynik audiometrii tonalnej wykonywanej bezpłatnie w niektórych placówkach prywatnych, jest w pełni wystarczający.
badanie niedosłuchu odbiorczego
Czy niedosłuch odbiorczy można wyleczyć?
Niedosłuch typu odbiorczego jest, niestety, nieodwracalny. Dodatkowo jest to zaburzenie postępujące, co oznacza, że zignorowanie jego pierwszych objawów może z biegiem czasu doprowadzić do znacznej głuchoty.
„Leczenie” niedosłuchu polega de facto na rehabilitacji słuchu przy użyciu odpowiednio dobranego aparatu słuchowego. Im wcześniej pacjent zacznie go nosić, tym skuteczniej zostanie zahamowany proces rozwoju zaburzenia.
Zakupu warto dokonać w renomowanym sklepie medycznym oferującym rozwiązania uznanych producentów. Zaletą będzie możliwość skorzystania z fachowego doradztwa specjalisty, który, po przeprowadzeniu wywiadu, dopasuje aparat adekwatny dla stopnia ubytku słuchu, ale także możliwości finansowych i prowadzonego trybu życia pacjenta.